Koh Rong en Siem Reap

Ik keek echt uit om naar Koh Rong te gaan. Na al die drukke weken even bijkomen in dit paradijs. En een paradijs is het zeker. Witte stranden, mooie zee, niet veel mensen. Ik heb dan ook niet veel gedaan. Op het strand gelegen en gezwommen. In totaal ben ik hier 5 dagen gebleven. (Dat terwijl de meeste na 2/3 dagen al weer weggaan). Het groepje met wie ik was deed dat ook, ze gingen door naar Siem Reap. Ik koos er voor om nog twee dagen helemaal alleen te zijn:). Was ik echt even aan toe. (Helemaal alleen lukt vrijwel nooit, omdat je altijd wel weer mensen ontmoet).

De laatste dag is een best grappig verhaal. Koh Rong heeft ook nog een ander mooi strand. Die nog veel mooier is dan het strand waar ik het net over had. Dit strand heet longbeach. Het is aan het andere kant van het eiland. Om daar te komen zijn er twee opties. 1: per boot (kost je nog geen eens 2 dollar) of één uur lopend door de jungle. Aangezien mijn boot pas om 4 uur ging en ik om 10 uur klaarwakker was koos ik voor de tweede. Ik heb toch al genoeg ervaring na al mijn jungle tochten in Thailand. Dat dacht ik, hier had ik misschien achteraf iets beter over moeten nadenken.

Goed, de trip begon bij de Skybar, vanaf hier is het dus ongeveer 1 uur lopen. De man van de Skybar zei dat ik gewoon alsmaar rechtdoor moest lopen en op de rode punten op de grond moet kijken. Naja prima dacth ik Kom maar op. Het begin verliep prima. De weg was vrij moeilijk te lopen want je moest klimmen, door watervallen heen en door smalle paatjes. Na ongeveer 40 minuten kwam ik aan bij een splitsing. Ja., moet ik nou links of rechts? Ik zag geen rode puntjes. PFFF, ja welke weg zal ik nemen? Ik nam rechts, maar na 3 minuten verder lopen lag daar een boomstronk midden op de weg. Hmm, toch de andere kant maar op. Maar toen zag ik een ander pad en besloot die in te gaan. Dit pad was bezaait met takken en als een soort Indiana Jones liep ik er door heen. En toen kwam het. Ik besloot terug te gaan om toch het andere pad te nemen, maar ineens leek alles op elkaar. Ik wist niet meer hoe ik terug moest komen. Ik raakte in paniek, probeerde mezelf rustig te houden maar ik wist dat ik écht ver weg was en dat zelfs als ik zou scheeuwen niemand me zou horen. Het was echt niet leuk. Gelukkig hoorde ik na 4 minuten ( en geloof me die 4 minuten waren lang) stemmen. Ik begon heel hard te scheeuwen en liep richting hun stem. O wat was ik blij hen te zien. Twee jongens waren hetzelfde van plan als ik en ik ging met hun door. Blijkbaar moesten we dus wél over die boomstronk klimmen.

Die avond ging ik meteen door met de nachtbus naar Siem Reap. Bij het boeken van deze bus had ze het over een hotelbus. Naja prima. Lekker slapen. Maar bij aankomst in de bus moest ik dus mijn kleine bed delen met een ander persoon. Ik was de eerste en probeerde mezelf voor te stellen hoe dat zou passen. Het bed was misschien iets groter dan een éénpersoonsbed. Ik durfde niet te kijken wie mijn kant op kwam. De bus stopte elke keer om anderen mensen op te halen en ik durfde gewoon niet te kijken wie de bus in stapte. No offence, maar ik heb echt geen zin dat er een snurkende Cambodjaan naast me komt liggen. Gelukkig sliep er een meisje naast me. PFFF haha. Heb overigens heerlijk geslapen.

Ik kwam vroeg aan in Siem Reap en heb de hele dag bij het zwembad gelegen. Mijn plan was om ongeveer 2 dagen hier te blijven en alleen de Angkor Wat te bezoeken maar ben hier uiteindelijk 5 dagen geweest. (3 x moeten verhuizen van kamer). Dat vind ik zo relax aan mijn reis, ik bepaal gewoon helemaal zelf waar ik heen ga, hoelang ik blijf, wat ik doe en wanneer ik dat wil doen. Voelt echt als vrijheid.

Angkor wat was trouwens echt heeel mooi. In het begin dacht ik een beetje van: weer een tempel... Maar deze overtreft zeker alle anderen tempels. Het lijkt net alsof je in een ander tijdperk stapt. Echt heel mooi!

CAMBODJA

Vlucht naar Phnom penh duurde maar één uur. Eenmaal in het vliegtuig ontmoette ik een Duits meisje, die net als ik alleen onderweg was naar Cambodja. In Bangkok had iemand me aangeraden naar 'Mad monkey hostel' te gaan. Omdat ik verder nog niet veel wist van de stad, had ik die maar alvast geboekt. Ik merkte gelijk dat Phnom penh heel anders is dan Bangkok. Veel minder toeristisch, heeeel veel scooters ( veel meer dan in Bangkok ) Ik heb de hele rit naar m'n hostel geen toerist gezien. Iedereen keek om toen we voorbij reden. Ik wist even niet wat me overkam en was blij dat ik met dat Duitse meisje was.

Eenmaal bij het hostel was alles volgeboekt en ging ik alleen naar m'n dorm (Duitse meisje zocht wat anders). Mad monkey schijnt een best wel bekend hostel te zijn onder backpackers en zit door heel Cambodja. Ben blij dat ik het van te voren had geboekt. Mijn dorm zat precies naast de bar, de ook bij het hostel hoort. Ik was dus eigenlijk verplicht om uit te gaan. Daar had ik wel zin in! Ik ontmoette twee Nederlandse meisjes, daar mee wat gegeten bij een lokaal restaurant vol met Cambodjanen(of Cambodianen, i dont know). Ik moest gelijk naar de wc maar niemand sprak Engels. Ja, hoe leg je dat nou weer uit in gebaren taal. Ik ben er uiteindelijk uitgekomen. De weg naar de wc was ook een voor in de boeken. Door een oud keukentje heen, waar mensen aan het koken waren en me allemaal aankeken van top tot teen, kwam ik aan bij iets wat op een wc moest lijken. ( Een gat in de vloer, met een bak water ernaast).

Nou goed, het eten was heel lekker! We kregen geen kaart. Gewoon eten wat de pot schaft. Ik weet niet precies wat het was, maar het was lekker. Terug in het hostel klaargemaakt voor de avond en wat gaan drinken in de bar van het hostel. Daarna nog naar een club gegaan ergens in Phnom penh.

De volgende dag samen met het Duitse meisje naar de Killing fields geweest. Dit is misschien wel het indrukwekkends wat ik tot nu toe heb gezien. De killing field in Phnom penh is een van de vele killing fields, waar nog niet eens zo heel lang geleden vreselijke dingen zijn gebeurd. Op deze plek zijn tussen 1975 en 1978 ruim 17.000 vrouwen, kinderen en mannen vermoord. Waarom? Omdat ze slimmer waren, zachte handen hadden, monnik waren, rechtshandig. Eigenlijk maakte het niet heel veel uit. Cambodianen werden door hun eigen volk vermoord. In die jaren is in totaal ongeveer 1/3 van het volk vermoord. Om kogels te besparen gebeurden dit om de meest vreselijke manieren. En dat allemaal op deze plek waar ik rondliep. Er waren heel veel massagraven. Sommige nog niet leeggehaald. Ook stonden er overal bordjes met 'sta niet op de botten', omdat er nogal eens (mensen)botten uit de grond kunnen komen. Dit is een van de vele killingfields die ontdekt zijn. Tot 2011 zijn er nieuwe killingfields ondekt, waar net als hier, mensen op vreselijke wijze vermoord werden. Veel killingfields zijn ook nog niet ontdekt, of kunnen niet ondekt worden omdat de omgeving vol met landmijnen ligt.

Ik begon aan een audiotour, waar in het Nederlands verteld werd wat er was gebeurd op de plekken waar ik liep. Ook liep ik langs een boom, waar baby's tegenaan geslagen werden om kogels te besparen.

Het was zo indrukwekkend maar aan de andere kant ook echt heel sneu. In wat voor angst hebben deze mensen wel niet moeten leven? Eigenlijk iedereen die nu boven de 45/50 is in Cambodja heeft dit bewust mee moeten maken. Veel mensen in Cambodja hebben hun broer, zus, kind of ouders moeten verliezen, of zien worden vermoord. Ik ben er zeker wel een paar uur echt stil van geweest.

De reis vervolgde naar Tuol sleng museum. Tuol sleng is een highschool die in 1975 werd overgenomen door Pol pot's security. De zelfde mensen die ook de killingfields opzetten. Ze veranderden Tuol sleng tot een gevangenis. (prison 21). Deze gevangenis werd de plek waar mensen gemarteld en vermoord werden. Elke gevangenen werd gefotografeerd voor dat ze binnen kwamen en soms ook na dat ze gemarteld waren. Deze foto's hangen nu in het gebouw. Al deze mensen die gefotografeerd werden, zijn op deze plek vermoord. Mensen werden eigenlijk zomaar opgepakt en moesten verklaren dat ze en misdrijf hadden begaan. Een misdrijf die ze niet hadden gedaan. Deden ze dit niet, dan werden ze gemarteld tot ze zeiden dat ze het wél hadden gedaan.

Op deze plek zijn tussen 1975 en 1978 zo'n 100 mensen per dag vermoord.

Van al de mensen die hier gevangen zijn genomen hebben 7 mensen het maar overleefd. Één van de mensen verkoopt nu boeken op het terrein van Tuol sleng. Zo bijzonder dat deze man op deze plek kan blijven. Het Tuol sleng museum is eigenlijk niet veranderd. Het heeft nog steeds de martel- kamers, de hokjes waar de gevangenen sliepen en de regels hangen ook nog aan de muur.

Tot op de dag van vandaag merk je in Cambodja nog veel van wat er toen gebeurd is. Zo zijn veel oude werken vernietigd en kunnen nog maar vrij weinig mensen de traditionele Cambodiaanse dans.

Na deze vrij heftige dag, ben ik even wat gaan lezen in mijn kamer, maar al gauw vroegen mensen me mee uit eten. Hierna nog even een drankje gedaan en vroeg gaan slapen, de volgende dag vervolgde ik mijn reis naar Sihanoukville. In kwam aan in Sihanoukville met Chris, die ik ontmoet had in Phnom penh, we hadden één dag in Sihanoukville waar we later door gingen naar Koh rong, waar we met nog meer mensen hadden afgesproken.

Koh rong is best een apart eiland. Het kent maar beperkt elektriciteit, bijna geen wifi en als je ergens wat wil eten dan kan dat soms ook niet. Maar voor de rest is dit eiland echt super! Vooral nu in het laagseizoen zijn er bijna geen mensen, een handje vol backpackers. Het voelt echt alsof je even weg van de wereld bent. Ik kan echt uren vertroefen op dit witte strand met heldere zee. WORDT VERVOLGDDDD

Koh Phi Phi en Chiang mai

De misselijkheid op de ferry richting Koh Phi Phi werd goed gemaakt door de fantastische vibe van dit eiland! Het leukste eiland tot nu toe, als het aan mij ligt. Het eiland is erg klein en kent geen autowegen. Iedereen doet alles te voet. Het gaat allemaal heel relaxend. Veel reggeabars, gitaarmuziek waar je mee kunt zingen en héél veel uitgaansgelegenheden. Overdag kun je lekker relaxen aan het strand met een fantastiscch uitzicht. De eerste dag heb ik dat ook gedaan. Tot op een gegeven moment het keihard begon te waaien en de zee ineens deels weg was. Dit is typisch monsoon periode. Het kan ineens heel HEEL hard stormen en regenen. Na 15 minuten schijnt de zon weer en kun je weer liggen. In de avond hebben we wat gegeten en daarna meegedaan aan een bierpong spelletje en doorgefeest op het strand.

De volgende dag een trip geboekt naar alle kleine eilandjes rondom. We gingen met een longtailboot, het waaide best wel hard dus de boot ging alle kanten op. Het was serieus best wel gevaarlijk. We stonden op een gegeven moment bijna schuin. Iedereen was ook nat, zout van het water zat overal. Eerste stop was Monkey beach, een eiland waar alleen apen wonen. Wel heel toeristisch, en volgens mij zijn die apen het ook zat dat hun eiland verovert wordt door de mensheid. Ze proberen alles te pakken. Een aapje kwam ook met een karatekid- move op mijn flesje water af. Hierna zijn we weer hobbelend over het water naar een ander plekje gegaan waar we gingen snorkelen. Het water was daar heel helder dus je kunt de vissen goed zien. Na het snorkelen kregen we lunch en vaarden we verder richting maya bay. Op dit eiland woont niemand. Dit is het eiland waar de film 'the beach' met Leonardo Dicaprio opgenomen is. We werden iets ervoor afgegegooid zodat we het laatste stukje moesten zwemmen. Ook nog best een opgaven aangezien het water alle kanten op ging. Via een touw omhoog klimmen en je was er. Super mooi eiland. Blauwe zee, mooi strand en een fantastiscch uitzicht. We mochten hier even zwemmen, foto's maken en zonnen.

Op Koh Phi Phi heb ik mijn vlucht naar Chiang mai geboekt. De eerste nacht in Chiang mai zijn we met wat mensen die we in het vliegtuig hebben ontmoet gaan slapen in een hostel. ( we waren enige in het hostel ) Dit hostel werd gerund door een paar ladyboy's.. Ik was best misselijk(weer) dus ging gelijk slapen. Ik wilde de volgende dag vroeg richting wat tempels gaan. Ik heb het idee dat de mensen in Chiang mai veel vriendelijker zijn dan in het zuiden. De volgende dag ben ik naar de Sunday market geweest om even lekker te shoppen <3

Na drie dagen Chiang mai wat tempels te hebben bezocht ben ik richting PAI gegaan. Een klein hippie-dorpje ergens tussen de bergen- 3 uur rijdend vanaf Chiang mai. Super leuk daar! Echt heel relaxend. Hier ben ik de meeste Nederlanders tot nu toe tegen gekomen. Dat had ik juist híer niet verwacht. Maar goed, in Pai hebben we een scooter gehuurd en zijn we richting 'de cave' (zoals iedereen het zei, dus zo noem ik het ook maar). Vooraf dachten we dat honderd kilometer niet zo ver was, maar dit was toch nog best ver. Uiteindelijk was deze rit het zeker waard, de weg er naar toe was zoooo mooi, echt niet te beschrijven. Ik had gewoon ogen te kort om alles te kunnen zien. Eenmaal aangekomen bij de cave moesten op een rieten bootje gaan zitten. Dit bootje bracht ons ergens midden in de cave waarna we verder te voet gingen. Heel bijzonder om te zien wat de wereld wel niet allemaal kan maken.

Pai is ook voor uitgaan heel leuk. In de stad zelf is alles maar tot 12.00 open maar buiten de stad heb je ook verschillende reggeabarretjes die tot de vroege uurtjes doorgaan. Ook hier kijk je je ogen weer uit. Iedereen is heel relaxend. Niks moet, alles mag. Locals, toeristen, hippies, honden, iedereen doet hier mee.

Weer terug in Chiang mai ben ik naar de longnecks geweest. Dit zijn vrouwen die vanaf hun kinds af aan elk jaar een ring om hun nek erbij krijgen. Tot hun 45ste jaar krijgen ze elk jaar een ring erbij. Dit blijf je je hele leven lang dragen. Zo apart om te zien! Sommige nekken zijn zo uitgerekt dat het bijna niet meer kan. Ze moeten trouwens wel met die ringen om hun nek blijven lopen, zodra ze het eraf halen breekt hun nek. Ook hier foto's gemaakt die uiteraaard komen.

In Chiang mai ben ik verder nog gaan raften. Dat is met een boot op een soort wild- waterbaan, maar dan in het echt. Ook heb ik watervallen bezocht, shoppingmals, hééél veel tempels en het nachtleven gezien. Het is tijd om Chiang mai te verlaten. Morgen neem ik de nachttrein richting Bangkok, waarna ik naar Cambodja vertrek.

Ik wil ook nog even zeggen dat ik de laatste tijd weinig tijd heb om te bloggen. Ik ben bijna hele dagen van huis. Alleen wanneer ik moet slapen ben ik thuis, maar dan lig ik ook direct te slapen. Ik maak echt super veel mee, het is bijna niet bij te houden wat er allemaal gebeurt hier. Eigenlijk wil ik alle details beschrijven maar dat gaat heel moeilijk. Maar ik doe mijn best:)

xxxxxxxxxxxxxxxxx

JUNGLE

Bij aankomst in Khao sok heb ik m'n spullen gedropt, de jungtocht geboekt en ben ik samen met een groepje gaan TUBEN! Dit is zo leuk. Je pakt een band, gaat naar de rivier en de stroming van de rivier neemt je mee. Dat was echt heel leuk! Behalve toen ik een halve boom meenam na een botsing met een tak. Hierna gedoucht, wat gegeten en vroeg gaan slapen.

Ik heb dus een tweedaagse jungletocht geboekt samen met twee Nederlandse jongens, twee Engelse en Marina. De trekking is met overnachting in de jungle. Ik had me er niet echt goed op ingelezen wat we eigenlijk precies gingen doen maar het zag er leuk uit en de hutjes waar we in gaan slapen ( midden in de jungle 4 uur van de bewoonde wereld), zagen er ook schattig uit.

Khao Sok is het vochtigste gedeelte van Thailand en kent vooral in Monsoon periode veel regen. Regen en zon, tropisch dus. Als de zon weg is, is het net Nederland. We werden om 9 uur opgepikt met een minivan en reden twee uur door dorpjes en de jungle naar de plek waar we op de longtail(is een soort langwerpig klein bootje. Beetje zo'n bootje waar de mensen die op de titanic zaten vanuit gered werden → misschien beetje rare vergelijking maar dan krijg je een beeld, haha), maar goed vanaf daar moesten we nog twee uur varen. We kregen trouwens nog wel even de tijd om in de bewoonde wereld wat spulletjes te kopen die we mee namen. Mijn backpack liet ik achter in het resort waar ik eerder sliep, ik had alleen mijn kleine dayback mee waar ik wat spullen voor de dagen in deed. Dit is wel makkelijk als je door de jungle trekt. Maar goed, we kregen dus 10 minuten de tijd om ALLES te kopen wat je nodig had. Als een kip zonder kop rende we alle kanten op. Ik zocht naar een regenjas. Ik kocht een knalroze regenjas om nog een beetje leuk voor de dag te komen. Ik kocht wat broodjes en een lange hippiebroek.

Na aankomst in de jungle kregen we eerst luncht. Rijst met kip en groenten, lekker!! Daarna kregen we even de tijd om te zwemmen in de rivier. Toen begon de eerste tocht. Via de longtail gingen we naar een waterval die we gingen beklimmen. Beklimmen?? Maar, dan worden mn schoenen nat? 'UH ja, logisch''. Dat was wel even wennen. Nou ik zal je nu al zeggen, eenmaal boven aangekomen was ik ZEIKNAT. Het is nog best moeilijk om via stenen en gras en water naar boven te klimmen. Het is zwaar, je ziet vieze beestjes en het water helpt je nou ook niet echt bepaald. Maar het was het zeker waard. Eenmaal boven aangekomen kreeg ik zo'n goed gevoel dat het was gelukt. Iedereen was nat, maar dat maakte niks uit!. Wel voelde ik me vies. M'n roze regenjas was bruin geworden en alles stonk en was nat (leuk om te weten). Eenmaal bij de slaapplek aangekomen pakte ik dan ook mn douche spulletjes en handdoekje om te gaan douchen. …. Was er dus geen water voor de douche. Ja logisch ook eigenlijk want je zit midden in de jungle. Hier baalde ik echt van. Ik ging dus maar mezelf met shampoo afspoelen in de rivier. In de nacht gingen we op nachtsafari om dieren te spotten. Helaas door de regen zijn de meeste dieren verstopt dus hebben we geen dieren gezien:(

De volgende dag gingen we op ochtendsafari en daarna de volgende trekking door de jungle. De tourguide liet verschillende dieren zien. Zo zagen we een giftige slang. Als deze slang je bijt moet je binnen 2 uur in het ziekenhuis zijn anders ga je dood. We zaten ongeveer 4 uur van de bewoonde wereld. Met dat idee in m'n achterhoofd gingen we dus verder. (Als je die slang niet uitlokt doet hij je niks). Ook zagen we een ZWARTE slak. Ik heb nu drie kleuren slakken in m'n leven gezien: bruin, zwart en oranje. Een zwarte slak zagen we dus. Naja, de groep zag hem en waren hem aan het bestuderen. Ik stond 5 meter verder op. Ik heb namelijk een fobie voor slakken. Ook deze tocht was best pittig maar uiteindelijk zeker waard. Wat een uitzicht. De tourguide had lunch in kleine pakketjes meegenomen zodat we met z'n alle op de grond gingen lunchen. Ook maakte hij voor iedereen een fruitsalade. We werden goed verzorgd! :) Hierna gingen we een grot bezoeken. Super indrukwekkend! Wat moeder natuur wel niet allemaal kan maken.

Hierna volgde de trip naar het vaste land.

Via Kok sok wilde Marina en ik de local bus nemen naar Phuket, die zou om 16.30 komen. We stonden te wachten tot een mevrouw zei dat we met een andere bus moesten. Nee, we willen met de local bus. Dat scheelt heel veel, en ze willen je altijd oplichten omdat je toerist bent met veel geld(denken ze). Ze zei dat we allebei 500 bath moesten betalen. De local bus is 220 bath. Gaan we dus mooi niet doen. De local bus reedt voorbij en we zwaaiden dat hij moest stoppen. De vrouw maakte een 'ga weg' beweging richting de bus en de bus reedt gewoon door!!! naja?, wat onbeschoft. Uiteindelijk belde die mevrouw dus iemand die mensen op moest halen vanaf Phuket airport en die zou ons dan mee kunnen nemen. (voor 500 bath). Uiteindelijk zijn we ingestapt en in de bus begon het afdingproces. Uiteindelijk zijn we voor 200 bath per persoon gebracht:)

Via Phuket hebben we de ferry genomen richting Phi Phi, maar het waaide best wel hard en de boot ging alle kanten op. Normaal heb ik helemaal geen last van zeeziektes. Maar ik werd zo misselijk. Ik heb bijna de hele weg op de wc gezeten want ik kon echt niet tussen al die mensen blijven staan. Die wc was trouwens echt heel vies, en ik had het heel warm. Ik was echt heel beroerd. En van de boot af kon niet. Nu gaat het wel ietsjes beter. morgen alle kleine eilandjes rondom bezoeken. (Ook waar de film 'the beach' met Leonardo DiCaprio is opgenomen).

XXXXX Reneeeetje vanaf Koh Phi Phi

KOH SAMUI en AU NANG

Sorry voor mijn lange afwezigheid, ik zal twee blogs achter elkaar posten:) Ik had niet veel tijd de afgelopen tijd om te schrijven.

KOH SAMUI:

Op Koh Samui heb ik het avontuur opgezocht! Als je iets in Thailand boekt bij een boekingsbureau wordt echt alles voor je geregeld. Zo had ik dus een jungletocht(ook wat tempels die we onderweg tegen kwamen) geboekt voor 6 uur. De volgende dag om 12.30 kwamen ze me halen in een busje.

Eenmaal aangekomen op het terrein kwam ook de rest van de groep. Heel verschillende groep. We begonnen met de olifantentocht. We werden op een olifant geplaatst en reden een stukje door de jungle(ik mocht ook nog wat bananen geven, maar dat was het verder ook). Daarna hadden we een olifantenshow, waar twee kleine olifantjes gingen dansen en kunstjes lieten zien. Super schattig! Hierna volgde nog een apenshow en de krokodillenshow(waar een man eerst zijn hand en daarna zijn hoofd in de bek van de krokodil deed(AAH).

Na deze dierenshows gingen we onderweg naar de plek waar we gingen ziplinen. Onderweg stopten we ook bij de 'must sees' van Koh Samui. De reisleider legde alles goed uit, zo dat ik ook wat meer snapte van de tempel die we zagen. Het is allemaal wel mooi, en je moet je slippers uitdoen, maar een echt verhaal die erbij hoort is ook wel leuk om te weten. We gingen langs de Big Buddha, heeel grote Buddha. Wanneer je links van de Buddha stond zag je wat kleine eilandjes, keek je rechts zag je Koh Phangan(waar ik ook ben geweest).

We kwamen ook bij een tempel waar een mummie was, hij zat in kleermakerszit en had een oranje overal aan. De reisleider legde uit dat je door met een koker vol stokjes te schudden, er een uit zou vallen die je óf geluk zou brengen of ongeluk(50% kans op geluk), Als je de goede pakt dan moet je hem één jaar in je portermornee bewaren, Had je de slechte, dan moet je hem daar achterlaten en ophangen aan een soort waslijn met nog meer blaadjes die ongeluk brengen. Ik pakte de koker met stokjes en begon de schudden. Ik pakte de goede! Zelfs een heel goede. Nummer 27.

De tocht zette zich voort in de richting van het ziplinen. Bij ziplinen moet je eerst een heel stuk omhoop lopen, waarna je met je (gekregen) broekriem via een kabel naar beneden gaat. Je gaat als het ware door de jungle heen via een lijn boven je hoofd. Het was super leuk! Na deze tocht mochten we nog even zwemmen in de waterval.

Die avond heb ik nog wat gedronken met mensen van het hostel

De volgende dag ging ik terug op de ferry richting het vaste land. Ik zat naast een Thaise familie uit Koh Samui. Ze gingen een weekendje weg naar Surat Thani. Super aardige mensen. De vader leert zijn kinderen Engels. Zo schattig. Die kindjes probeerden met hun aantal geleerde woordjes te communiceren. Zo schattig. Normaal ben ik helemaal niet zo'n kindermens, maar Thaise kindjes vind ik echt zo schattig en leuk!

Wat me opvalt aan het reizen binnen Thailand is dat je elk moment weer de bus kan worden uitgegooid en naar een andere bus moet. Zo ben ik drie keer van bus gewisseld om vanaf Surat thani naar Au Nang te komen. Maar je bent wel weer een ervaring rijker. Haha.

In Au Nang ben ik gaan kajakken. Ik koos echt precies de juiste dag uit om dit te gaan doen, aangezien het heel hard stormde. Het stormde zo hart dat zelfs de ferry richting Koh Phi Phi niet meer ging(en ik ging precies op die dag kajakken). Omdat ik dit nog nooit had gedaan moest ik dit samen doen met de begeleider. Wel fijn, aangezien de rest telkens in het water lag door de harde wind, bleef ik droog:).

Het is nog best zwaar, maar wel mooi! We vaarden tussen de rotsen en de begeleider liet ook allemaal bijzondere plekjes zien waar dieren leven.

Op dit moment ben ik onderweg naar Khao sok national park waar ik ga slapen in een hut midden in de jungle. ZIN INNNNN!!! (behalve al die insecten).

KOH SAMUI en AU NANG

Sorry voor mijn lange afwezigheid, ik zal twee blogs achter elkaar posten:) Ik had niet veel tijd de afgelopen tijd om te schrijven.

KOH SAMUI:

Op Koh Samui heb ik het avontuur opgezocht! Als je iets in Thailand boekt bij een boekingsbureau wordt echt alles voor je geregeld. Zo had ik dus een jungletocht(ook wat tempels die we onderweg tegen kwamen) geboekt voor 6 uur. De volgende dag om 12.30 kwamen ze me halen in een busje.

Eenmaal aangekomen op het terrein kwam ook de rest van de groep. Heel verschillende groep. We begonnen met de olifantentocht. We werden op een olifant geplaatst en reden een stukje door de jungle(ik mocht ook nog wat bananen geven, maar dat was het verder ook). Daarna hadden we een olifantenshow, waar twee kleine olifantjes gingen dansen en kunstjes lieten zien. Super schattig! Hierna volgde nog een apenshow en de krokodillenshow(waar een man eerst zijn hand en daarna zijn hoofd in de bek van de krokodil deed(AAH).

Na deze dierenshows gingen we onderweg naar de plek waar we gingen ziplinen. Onderweg stopten we ook bij de 'must sees' van Koh Samui. De reisleider legde alles goed uit, zo dat ik ook wat meer snapte van de tempel die we zagen. Het is allemaal wel mooi, en je moet je slippers uitdoen, maar een echt verhaal die erbij hoort is ook wel leuk om te weten. We gingen langs de Big Buddha, heeel grote Buddha. Wanneer je links van de Buddha stond zag je wat kleine eilandjes, keek je rechts zag je Koh Phangan(waar ik ook ben geweest).

We kwamen ook bij een tempel waar een mummie was, hij zat in kleermakerszit en had een oranje overal aan. De reisleider legde uit dat je door met een koker vol stokjes te schudden, er een uit zou vallen die je óf geluk zou brengen of ongeluk(50% kans op geluk), Als je de goede pakt dan moet je hem één jaar in je portermornee bewaren, Had je de slechte, dan moet je hem daar achterlaten en ophangen aan een soort waslijn met nog meer blaadjes die ongeluk brengen. Ik pakte de koker met stokjes en begon de schudden. Ik pakte de goede! Zelfs een heel goede. Nummer 27.

De tocht zette zich voort in de richting van het ziplinen. Bij ziplinen moet je eerst een heel stuk omhoop lopen, waarna je met je (gekregen) broekriem via een kabel naar beneden gaat. Je gaat als het ware door de jungle heen via een lijn boven je hoofd. Het was super leuk! Na deze tocht mochten we nog even zwemmen in de waterval.

Die avond heb ik nog wat gedronken met mensen van het hostel bij de ARK bar in Chaweng beach( het hart van Chaweng beach, zeggen zij zelf).

De volgende dag ging ik terug op de ferry richting het vaste land. Ik zat naast een Thaise familie uit Koh Samui. Ze gingen een weekendje weg naar Surat Thani. Super aardige mensen. De vader leert zijn kinderen Engels. Zo schattig. Die kindjes probeerden met hun aantal geleerde woordjes te communiceren. Zo schattig. Normaal ben ik helemaal niet zo'n kindermens, maar Thaise kindjes vind ik echt zo schattig en leuk!

Wat me opvalt aan het reizen binnen Thailand is dat je elk moment weer de bus kan worden uitgegooid en naar een andere bus moet. Zo ben ik drie keer van bus gewisseld om vanaf Surat thani naar Au Nang te komen. Maar je bent wel weer een ervaring rijker. Haha.

In Au Nang ben ik gaan kajakken. Ik koos echt precies de juiste dag uit om dit te gaan doen, aangezien het heel hard stormde. Het stormde zo hart dat zelfs de ferry richting Koh Phi Phi niet meer ging(en ik ging precies op die dag kajakken). Omdat ik dit nog nooit had gedaan moest ik dit samen doen met de begeleider. Wel fijn, aangezien de rest telkens in het water lag door de harde wind, bleef ik droog:).

Het is nog best zwaar, maar wel mooi! We vaarden tussen de rotsen en de begeleider liet ook allemaal bijzondere plekjes zien waar dieren leven.

Op dit moment ben ik onderweg naar Khao sok national park waar ik ga slapen in een hut midden in de jungle. ZIN INNNNN!!! (behalve al die insecten).

kOH Phangan

Eindelijk een beetje paradijs na de drukte van Bangkok. Ik wist echt niet wat ik zag toen ik aankwam. Rond 07.00 arriveerde we in Surat Thani waar de bus ons al stond op te wachten. Na een rit van 2 uur kwamen we aan bij de pier, waar we met de ferry richting Koh Phangan gingen. Het was zo'n mooie rit. Overal waar je keek was het prachtig. Blauwe zee, rotsen, het was echt mooi!

Vanaf de pier in Koh phangan namen we de tuktuk richting ons resort. Resort klinkt vrij luxe, maar het was gewoon een simpele bungalow. Maar heel prima! Heel aardig en behulpzaam personeel. We kwamen één dag voor de full moon party aan. Het eiland begon al drukker te worden. Koh Panghan staat bekend om haar full moon en half moon feesten. Rond die tijd is het heeeel druk, maar verder is het een vrij rustig eiland. Het eiland leeft voor die feesten. Nou als je in Thailand reist moet je ook wel de full moon party meemaken!

Via het resort hebben we een scooter (met helm, speciaal verzoek van moeders) gehuurd en zijn we het eiland gaan verkennen op mooie strandjes. Met de scooter rijden op dit eiland kent wel wat gevaren. Zo kan het zijn dat de weg ineens stopt of dat er een boomstonk, (voor onvoorklaarbare reden), ligt net om de hoek. Ook ligt er vaak zand in de bocht. Rijden op dit eiland is dus voor wat meer gevorderde scooterrijders (Ik dus niet, daarom ging ik achterop). We hebben ook wat tempels bezichtigd en reden ook langs een school met allemaal Thaise schattige kindjes. Kinderen in Thailand zijn zo schattig en lief. Ze zijn totaaaal niet verwend en echt nog blij als ze een potlood krijgen. In de avond zijn we naar een nightmarket geweest waar je allemaal lekkere Thaise hapjes had. Hmmmmm, heerlijk!

Toch merk ik wel dat als je samen in een resort zit dat je minder snel contact hebt met mensen. Nou is dat als je samen reist prima, maar voor mij misde ik toch het type hostel waar je mensen uit de hele wereld ontmoet, mee kletst, op avontuur mee gaat en het gewoon gezellig hebt. Dat misde ik dus wel. Vandaar ik ook gekozen heb om weer alleen verder te gaan. Richting Koh Samui, Marina is richting Koh Tao. Het is een eilanden groep met drie eilanden. (Koh samui, Koh Tao en Koh Phangan). Koh Tao is het kleinste eiland waar je het goedkoopst in de wereld je duikbrevet kunt halen. Als je deze niet wilt halen kun je hier ook snorkelen. Ik ging toch liever richting Koh Samui. Omdat ik heeeeeel graag een jungletour wil doen met alles erop en eraan. Nou goed, ik had dus op de dag van de full moon party dat dus bedacht en ik had ook al een bootticket gekocht via het resort, met het idee dat ik op de dag van vertrek, net voor vertrek via Booking.com een leuk hosteltje zou boeken, zodat ik bij aankomst in Koh Samui ergens naar toe kan. Dit liep even anders. De full moon party begon om 22.00 en duurde tot 7.00 s'ochtends. Het hele strand van Haad rin is een groot feest met verschillende stages. Iedereen draagt felle kleuren en ook je lichaam wordt versierd met bodypaint. Er was zelfs een 'Amsterdam bar' waar je mushroom shakes kon kopen en dus lekker spacend het feest doorliep. (Ik dacht dat Thailand qua drugs heel streng is, maar oké). Ik hield het gewoon bij een bucket. Dat is ook typisch dé Full moon party: Buckets. Een bucket met alcohol en een rietje. Het was een leuk feest! Had het zeker niet willen missen. De volgende dag ging de ferry om 12.30 vanaf de pier. Ik moest om 11.30 uitchecken. Maar nu komt het, ik werd dus pas wakker om 12.00. Ik had dus maar een half uur om m'n backpack in te pakken, te douchen, al die bodypaint van mijn leven af te krijgen en op de ferry te stappen. Dit redde is dus nooit. Ik prop snel al mijn kleding en spullen in de tas en probeer zo snel mogelijk al die bodypaint van mijn lijf te krijgen. Maar dit is dus nog flink schrobben, daar had ik echt geen tijd voor. Gelukkig wilde een personeelslid van het resort me naar de pier brengen. Thank god, ik had het gered! MAAR, ik had dus geen hostel geboekt. Daar zat ik in de ferry, met allemaal gekleurde tekeningen op mn lichaam en geen idee wat ik ging doen in Koh Samui. Ik had me nieteens verdiept in, naar welk strand ik wilde. Toen sloeg te paniek wel even in. Er gingen allemaal gedachtes door m'n hoofd met: dalijk zijn alle hotels vol, of loop ik uren rond met dat grote zware ding op mijn rug. Tot nu toe had ik alles al een dag van te voren geboekt zodat de tuktuk weet waar ik heen moet. Ik had geen wifi op de ferry dus kon ook toen niet boeken...

Eenmaal aangekomen in Koh samui volgde ik wat backpackers. Ze stapte in de tuktuk en gingen naar Chaweng beach. Dan ga ik daar ook maar heen haha. Ik stapte er bij in en raakte aan de praat met twee Brazilianen. Zij hadden ook nog niks geboekt. (Dat schijnt ook normaal te zijn en zeker nu in het laagseizoen). Voor niks paniek dus. Nu zit ik in mijn hostel :). Ik ben net even naar een boekingskantoor gegaan waar ikv oor morgen een jungletour geboekt heb! Een tour met alles erop en eraan. Ik ga door de jungle heen op olifanten, knuffelen met baby aapjes, tijgers aaien en nog veel meer! Zo zin in.

Zojuist ben ik even gaan eten en ik wilde even wat luxer dan noodles voor 1 euro. Niks mis mee trouwens hoor maar ik had even zin in vis met groente. Ik kwam dus bij een wat duurder restaurant uit. (Lees: nu betaalde ik 7 euro in plaats van 2 euro). Het restaurant was nog leeg, maar ik was ook best vroeg. Ik zei dat ik er wilde eten en kreeg een plek aangewezen. Vijf medewerkers liepen mee, een schoof mijn stoel aan, de ander kwam met natte doekjes voor m'n strandhanden, iemand anders zette een ventilator naast me neer en de laatste plaatste wierrook naast me. Ik voelde me net een prinses. Maar zo veel aandacht hoef ik ook weer niet haha.

Het regent nu even heel hard. Maar het is wel heel warm!

xxxxxxxxxxxx Renée

De eerste dagen

De eerste paar dagen zijn goed bevallen. Na een lange vlucht, waarbij ik zo'n 2 uur geslapen heb de taxi me laten afzetten in een zijstraat van Koa san road. Het leek mij wel fijn de eerste nacht een hostel te boeken. Ik kwam best vroeg aan (half 8 s'ochtends), vandaar ik héél Booking.com af had gezocht naar hostels met een vroege check-in. Uiteindelijk dus dít hostel gekozen aangezien je hier al kunt inchecken vanaf 09.00 en ik dus niet met die grote backpack moet wachten tot 14.00. Nou zo gezegd zo gedaan, de taxi had me afgezet en toen stond ik daar voor een dichte deur... Gelukkig was ik niet alleen, er stonden er nog meer te wachten. Gelijk maar even kennis gemaakt.

De jetlag viel me aardig tegen. Ik had gehoopt om in het vliegtuig te gaan slapen, maar dat lukt mij gewoon écht niet. Na dat de schoonmaakster van het hostel was gearriveerd ben ik gaan douchen. Hier begon de cultuurshock, hoe werkt deze douche? Het is niet gewoon een douche zoals wij in Nederland kennen met normale knoppen waar je aan moet draaien, nee deze douche kende allemaal vage knopjes. De douche was naast de slaapzaal, waar de meeste mensen nog aan het slapen waren. Maar ik moest toch echt weten hoe die douche werkt en helemaal naar beneden gaan om de schoonmaakster te gaan zoeken had ik ook geen zin in dus ik heb maar iemand aangesproken die half wakker was met de vraag hoe de douche werkt. Daarna wist ik hoe de douche werkt maar niet hoe de deur op slot ging, ''uhh, wil niet vervelend zijn, maar hoe gaat de deur op slot?''. Na mezelf lekker te hebben opgefrist ben ik de buurt gaan verkennen. Hier begon de tweede cultuurshock. Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik moest verwachten, eigenlijk verwachtte ik niks. Maar toch had ik dit niet verwacht. Klinkt gek, haha, maar het is zo. Ik wilde eigenlijk een tempel tour doen, maar ik was zo moe dat ik maar even op een terrasje ging zitten, ik bestelde een (naar mijn weten) latte machiatto, maar kreeg een glas ijs met water en een beetje koffie erin. Hierna terug gegaan naar het hostel en daar op bed gelegen en met m'n kamergenoten gesproken. Bijna iedereen reist alleen, dat is wel fijn, je hebt dan ook sneller contact met anderen dan als je met iemand samen reist. Na een uurtje geslapen te hebben ben ik naar de hostel-lobby gegaan en daar in m'n lonely planet gelezen. Al gauw kwam een personeelslid van het hostel naast me zitten en vroeg me wat mijn plannen waren. Ik zei dat ik niet echt een plan had maar wel een beetje globaal waar ik heen wil en wat ik wil zien. Hij begon wat leuke plekken op te noemen waar ik heen zou moeten volgens hem. Héél aardige jongen. Het hostel wordt gerund door een Engels stel en de jongen die met mij sprak komt uit Denemarken. Maar echt personeel kun je het niet noemen, ze chillen net zo hard mee. Ik dacht in het begin dat zij gewoon reizigers waren. Na een kwartier kwam het Deense personeelslid terug met een blaadje waar hij opgeschreven had hoe en waar ik allemaal moest gaan reizen de komende tijd. Zo lief!

In de avond ben ik wat gaan eten met een Nederlandse jongen die ook in het hostel slaapt. We hebben gegeten en gedronken voor maar 3 euro per persoon. Ik sta er nog steeds versteld van!!!! Daarna zijn we weer terug gegaan naar het hostel waar iedereen beneden zat te drinken. Een jongen had een gitaar meegenomen dus hij speelde muziek waarbij we met z'n alle op de veranda met elkaar aan het kletsen waren! Goed begin van mijn reis denk ik zo. Na deze gezelligheid zijn we met z'n alle naar Koa san road gegaan waar we aardig wat buckets weggedronken hebben. Ik wilde het rustig aandoen maar op een of andere manier vervaagd dat idee altijd als er drank in het spel komt. Het was super gezellig! Er stond ineens midden op de weg een dj deephouse te draaien en allemaal mensen er naast aan het dansen. Ik heb veel mensen gesproken, vooral reizigers. Sommige zijn al 8 maanden aan het reizen en de ander net begonnen, zoals ik.

Op dit moment zit ik in de nachttrein naar Surat Thani, het is een trein waar allemaal bedden op en naast elkaar staan(foto's komen online), na aankomst in Surat Thani, ga ik op de boot naar Koh Phangan, dat is een klein eiland naast Ko Samui. Daar is de FULL MOON party. Dit feest vindt één keer per maand plaats tijdens volle maan. Er komen gemiddeld 30.000 mensen op af. Ik ben met Marina, een meisje uit Haarlem. Super gezellig meisje! We zijn vandaag naar de markt geweest en hebben daar serieus 7 uur rondgelopen. Het is zo groot , je zou hier de hele dag rond kunnen lopen om alleen al naar alle mensen te kunnen kijken. Marina is 'de afding konigin'', dus ik heb haar maar het woord laten doen. Ik heb superveel gekocht. Ik had express m'n backpack niet te vol ingepakt. Ik vond het trouwens wel zielig dat op die markt ALLES verkocht werd. Dus ook honden, katten, en kippen. Honden zaten in mini hokjes. Echt zielig. Ik schok me trouwens ook dood toen ik een bak vol nog levende maden zag liggen. Aaah, voor de mensen die mij goed kennen die weten dat ik een abnormale fobie heb voor wormen en slakken. Ik schok dus aardig en de mensen op de markt vonden het maar vreemd. Marina en ik zijn ook anderhalf uur gemasseerd (op de Thaise manier: auw).

Tot nu toe vind ik het alleen reizen echt reuze mee vallen! Bij aankomst had ik een wat mindere bui, ik voelde me best alleen toen ik uit het vliegtuig stapte. Met zo'n grote rugtas en een klein meisje voelde ik me net een rugzak op pootjes. En ik dacht echt dat ik voor schut liep. Maar iedereen loopt er zo bij haha. Je hebt zo makkelijk contact! Iedereen is zo open. Ik denk zelfs dat je makkelijker contact hebt wanneer je alleen reist dan samen. Je kan doen en laten waar je zin in hebt. Wil je mensen om je heen kan dat, wil je lekker alleen zijn, dan kan dat ook.

Veel van Bangkok heb ik helaas nog niet gezien door dat ik zo moe was, maar dat komt zeker nog! Nu op naar Ko Phangan.

xxxxxx